De Biersommelier - De I van Identiteit

dinsdag, 13 september, 2011 - 17:12

Iemand heeft een goed recept en een goede naam bedacht, en trekt er mee naar de Proefbrouwerij of Du Bocq. Dan hoef je niet te investeren in installaties, en kan je je 100% focussen op de verkoop en de marketing van het bier. Tegenwoordig zijn er immers veel avonturiers die willen meeproeven van het succes van de Belgische speciaalbieren. Maar dat succes is er nu net gekomen door de authenticiteit van onze familiale brouwers, die honderden jaren van vader op zoon hebben gebrouwen. En dat kan je "tracen" op het internet. De sociale media spelen een enorme rol in de authenticiteitstesten die elk product overigens moet ondergaan. Ik geloof dus niet zo sterk in al die lokale initiatieven van bierhandelaars die hun eigen bier moeten hebben, of cafébazen die hun eigen merk van bier willen schenken. Een bier heeft maar een echte identiteit als het gebrouwen wordt in de brouwerij van de brouwer zelf, en er een verhaal achter het bier zit. En het moet lang duren! Bier gaat traag, dwz de "brandbuilding" rond een bier vordert langzaam, tenzij je natuurlijk de grote budgetten kan bovenhalen. En dan nog....ik ken heel wat zwaar ondersteunde lanceringen die toch niets werden. En anderzijds bieren die organisch groeiden van niets naar ongekende hoogten, zo lanceerde Pierre Celis zaliger zijn Hoegaards witbier in 1966, en kocht zijn eerste bierviltje twintig jaar later. Nog vijf jaar later deed het merk een miljoen hectoliter...

Budweiser

Die zorgzaam opgebouwde identiteit is goud waard voor een biermerk. Het verwondert me niet dat Brito, de CEO van ABInbev nu wereldwijd de aanval op Heineken inzet met het Amerikaanse Budweiser, en niet met Stella. Budweiser kan nog veel meer dan Stella bogen op een sterke identiteit. Als de marketingjongens van Anheuscher Bush één ding goed gedaan hebben, is het de brand identity van het merk Budweiser. Alleen is dat niet genoeg, er moet ook distributie zijn. Die kan het gefuseerde ABINbev nu bieden, vroeger raakte het bier nauwelijks buiten zijn -weliswaar aanzienlijke- thuismarkt. Dat het bier nog flauwer smaakt dan zijn Hollandse rivaal zal Brito worst wezen, het gaat hem over de identiteit. De geloofwaardigheid, de heritage, denk aan August Bush the Fourth, het was bijna een regelrechte dynastie!

Visie

Dat onze echte brouwers in dit landje hiermee begaan zijn, wordt nog geïllustreerd door Xavier Vanneste, de brouwer van Brugse Zot en Straffe Hendrik. Hij installeerde vorig jaar buiten het stadscentrum een bottelarij, middenin een industrieterrein. Zijn brouwerij echter staat in hartje Brugge, op het walplein. Daar liet hij onlangs een dak openleggen, om er met kranen vier gigantische gisttanks te laten neerdalen, die nu geprangd staan in de historische site van de Halve Maan, het moet een fortuin gekost hebben. Het was veel gemakkelijker geweest alles naar het Waggelwater te brengen, maar hij gelooft in de lange termijn: de brouwerij staat hier al sedert 1856, en dat zal zo blijven. "Brugge is onze identiteit!"